:: report-1 :: report-2 :: report-3 :: report-4 ::
report-5 :: report-6 ::

Gnaraloo, news part 6, januari

Click here for an englisch translation

Maandag, 20 januari. Vandaag om 7 uur s’ochtends vertrokken uit Geraldton sunset-beach, voor de trip naar Gnaraloo zo’n 640 kilometer verderop. Later dan gepland, maar dat had ook te maken met de slechte windverwachtingen voor daar. Maar eindelijk naar de ultieme surfstek toe. We kwamen na een eindeloos lijkende rit over de North-west coastel highway in Carnarvon aan. Dit is de laatste plek om vooraad in te slaan voordat we aan het laatste en zwaarste stuk beginnen over een rough-road van 80 kilometer voordat je eindelijk op Gnaraloo aankomt. Na 50 liter water, 10 pakken UHT melk, 3 enorme zakken cornflakes, pasta, eieren, tomaten en 2 meloenen gekocht te hebben zat onze auto helemaal vol en kon er echt niet veel meer bij. Onderweg nog een Emu (eregggg grote struisvogel) gezien en plotse zandstormen op onze weg.


North west coastel highway		Sandstorm at lake Mc-loud

De temperatuur buiten was door de woestijnwind zo heet geworden dat het met de ramen dicht koeler was dan met open te rijden. Rond 5 uur s’middags kwamen we aan op de place-to-be, Gnaraloo en werden we zodra we uit stapten heel welkom geheten door een enorme lading vliegen die nu eenmaal een vast onderdeel zijn van deze bizarre surfplek. De australische bushfly kan je soms werkelijk knettergek maken. Het beste is gewoon proberen te negeren of simpel een netje over je hoofd te doen als het echt te erg wordt. In de avond geprobeerd wat vis te vangen met kunstaas, beetje opportunistisch want de vis hier laat zich niet neppen met wat nepspul, verse inktvis is wat ze willen hoorden we later.


Entrance roughroad to Gnaraloo.		Lonely traveling along the ocean.

Dinsdag, 21 januari, onze eerste dag hier, een superwarme nacht gehad van rond de 34 graden, natuurlijk niet geslapen, eerder de nacht overleefd. De volgende ochtend al vroeg gaan zwemmen om even te ontsnappen aan de warmte, zelfs de wind is heet !! ‘t bleek later 46 graden in de schaduw (!) te zijn geworden die dag.


Gnaraloo, the land-mark		Still 15 k's to go.....

Niet gek ook dat we zo’n 10 liter water hebben opgedronken met z’n drieen.. In de middag hebben we het kamp opgebouwd en zijn we toen de wind wat aan ging trekken gaan varen. De golven waren minimaal, maar dat was niet erg om weer even te wennen aan de condities hier. Ook voor Ruud is het wel zo makkelijk omdat deze spot niet echt de makkelijkste is met z’n scherpe, ondiepe rif vol met vlijmscherpe zee-egels. Gave dag gehad, wel grote zeilen gevaren.


Before the night fall's		Fishing at sunset on the reef

Woensdag, 22 januari, Het kamp ziet er tof uit, we voelen ons echte nomaden (what’s in a name !), temperatuur is ook beter, lekker ergens midden 30 graden, daar voelen we ons het prettigste bij. Vannacht heeft het hard gewaaid, vliegen zijn er ook een stuk minder en alles ziet er hoopvol uit. Voordat wij hier kwamen had het al zo’n 10 dagen niet meer gewaaid en we hebben het gevoel dat we dus op het juiste tijdstip aangekomen zijn. Vanochtend naar Gnaraloo bay gegaan, dit ligt een stukje verder op het home-stead grondgebied, 15 minuten crossen door zand en kuilen, onderweg kwamen de surfspullen plots bij Ruud naast het raampje naar beneden zakken, dus maar even gestopt en het imperiaal wat vaster gezet.


Our camp-site at Gnaraloo		Pristine Gnaraloo bay

Aangekomen bij de baai valt je mond open, wat mooi is het hier en niemand te zien !! Frederik, Clinton en Ruud gaan verderop in ‘shark-alley’ vissen en Mar en ik zouden later komen, niet dus..... Wij besluiten snel onze surfspullen op te tuigen en willen surfen in deze mooie lege baai. Al snel schieten we over spiegelglad water met een superwarme oosten wind die uit de ‘desert’ vandaan komt. We zien zelfs Waterschildpadden tijdens het varen, is het duidelijk als ik jullie vertel dat ik er 2 en Marco er zelfs 5 gezien heeft hoe gaaf het hier is


24 Wyting as lunch		Brushing your teeth....in our backyard

Later draait de wind en komt de ‘Sea-breeze’ opzetten, dat betekent dat er dadelijk back-home gevaren kan worden op ‘Tomb-stone’s’, Da’s de main-break op de camping-plaats. De boel alvast afgetuigd en eens gaan kijken bij de vissers, dat valt niet tegen, zo’n 24 Wijtings hebben ze gevangen. Dat betekend dus een goede lunch vanmiddag, mmmmm !! Na de lunch gevaren tot we niet meer konden, betere omstandigheden dan gisteren en mij lukt het ook hier in hoge golven om over mijn voorste voet te golfrijden, wat een verschil en wat een snelheid bouw je dan op.


The other side of Ruud, high altitude		Patrick ripping the wave

Donderdag, 23 Januari, Het dak van het kamp was afgelopen nacht haast de lucht in gevlogen, samen met ons. Wat een storm, alles vastgezet en verankert met stenen, we hebben genoeg touw bij ons om een padvinder te laten likkebaarden, dus dat was geen probleem. We proberen nu een circus-tent model, blijkt stukken beter te voldoen, alles klappert opeens een stuk minder. Vanochtend op groot wild gaan vissen, ‘Squid’ (da’s inktvis) aan de haak gedaan, vers uit de koelkast (!) van Burdel (een Oostenrijker die hier al 16 jaar komt, een halve aboriginal met de kookkunsten van een franse kok)..


Rig area in front of waves		Time to be sponsored !!

Vanaf de rotsen gooien we ons aas het rif over, er zwemmen genoeg papagaai-vissen rond met een formaat wat genoeg is om 10 mensen van te laten eten, maar geen eentje heeft trek in ons haakje. Omdat de wind al snel weer gaat waaien en de golven er heel goed uitzien laten we het vissen verder voor gezien. Ruud wordt steeds enthousiaster in de golven en we staan ervan te kijken dat hij zonder enige wavervaring ook heel goed meekomt op deze spot. Nico zal ‘pretty impressed’ zijn, racen is ‘out’ en waven is voortaan ‘in’..


The catch, and the man behind		Luxury diner, delicious....

Na een perfecte middag op het water gaan Marco en Ruud na advies van Burdel, s’avonds nadat we tot zonsondergang gevaren hebben snel op weg naar Gnaraloo bay. Urenlang blijven ze weg en ik kruip alvast mijn bed in, wat later komen ze aan en zo te horen hebben ze wat gevangen. En niet zomaar wat ook.... Zelfs Burdel feliciteerde Ruud met z’n vangst; een ‘Spangled Emperor’ van 64 centimeter. Een 4 sterren vis volgens australische normen, snel het beest in ijs gedaan en Burdel belooft ons morgen te helpen met klaarmaken. In ruil voor de kop waarvan hij de ogen als delicatesse ziet, abahhh..


Marco off the lip....		...and again

Vrijdag, de 24’e . Wat te zeggen als een dag zo is als vandaag, zelden mooiere, grotere golven gezien als nu. Nog nooit zo goed gevaren ook en versteld staan van het lef wat wij drieen hadden om er helemaal voor te gaan. Eerste Mar en Ruud het water op en ik filmen en foto’s maken, daarna later in de middag ga ik het water op en gaan hun foto’s schieten..


Pat close to the pocket		Marco, a 'flying object'

De hoogste golven zijn als enorme muren van water die al ver op de oceaan te herkennen zijn als een soort van heuvels van water, je moet goed inschatten om de juiste af te wachten en dan ook snel reageren om je golf ook niet kwijt te raken. Met volle snelheid planerend kun je ze net inhalen, dus stel je maar voor hoe snel deze golven zijn. Als je eenmaal een goeie hebt moet je maar gewoon niet teveel nadenken en er gewoon voor gaan. Zodra je een golf afstuiterd (gemakkelijk zo’n 3 meter recht omlaag) en met een wijde bottumturn (laag zeil als in een lay-down gijp) er weer vol tegenaan gaat kijk je tegen een groen-blauwe muur van vloeibaar glas aan. Echt, het voelt fantastisch als je zo dichtbij bent, zelfs foto’s kunnen niet in de buurt komen van wat je voelt als je bijna bedolven wordt onder zo’n massa water die zodra je op het nippertje wegdraait met een enorm lawaai in elkaar klapt. De golven hier zijn zo mooi dat ze als een soort zweepslag aan komen zetten, ze rollen van rechts naar links en breken heel gelijkmatig. In een enkele golfrit hier kan je soms wel meer dan 10 bottemturns maken..


Vieuw on 'bommies'		The end of the quest

De mooiste foto’s zijn gemaakt met de camera met de tele-lens en natuurlijk is er veel videomateriaal. Er zijn maar enkele foto’s gemaakt met de digi, omdat het toch lage kwaliteit is en we liever echt goede opname’s hebben van scherpere kwaliteit als herinnering voor later....

Dit waren de verslagen, vanaf nu zijn we de resterende dagen nog aan het surfen op de 'spot', coronation-beach en daarna gaan we richting Perth om dan de auto te verkopen

We hopen dat al onze verhalen de kou bij iedereen thuis een beetje verdreven heeft en dat het leuk was om te lezen en te bekijken...... Hieronder (komen) nog wat filmpjes als live-impressie, Tot ziens !!!

'film-1'
'film-2'.
'film-3'.
'film-2'.
'film-3'.